De dood loopt als een rode draad door mijn leven. Mijn vader overleed toen ik nog maar zes jaar oud was. Een gebeurtenis die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten – traumatisch, vormend, levensbepalend. Het maakte me al jong vertrouwd met afscheid, verlies en vragen waar weinig mensen woorden voor hadden.

Opruimen is altijd mijn liefde geweest. Misschien omdat het me houvast gaf, in een wereld die verwarrend voelde. Als mijn huis op orde is, kan ik mijn gedachten en gevoelens ook beter ordenen. Ruimte maken buiten, betekent ruimte maken vanbinnen.

Toch duurde het even voordat ik dit pad bewust ging bewandelen. Blijkbaar moest ik eerst mijn eigen leven doorleven, met alles wat daarbij hoort. Na het overlijden van mijn moeder in 2023 voelde ik: dit is het moment. Ik ben me gaan verdiepen, en heb met hart en ziel de opleiding tot stervensbegeleider gevolgd. Daarna volgde ik ook de opleiding tot professional organizer.

Nu komt alles samen. Mijn eigen verhaal, mijn ervaring met verlies, mijn liefde voor ordenen en vertragen. En het diepe besef hoe belangrijk herinneren is, niet alleen om vast te houden aan wat was, maar ook om te begrijpen wie je bent en wat je achterlaat.

Ik ben er klaar voor. Klaar om te luisteren, om verhalen te vangen, om samen rust en ruimte te vinden. Klaar om naast je te lopen, in wat soms een stille, soms een chaotische, maar altijd betekenisvolle fase van het leven is.

Rust begint bij ruimte. En ruimte ontstaat als je durft los te laten.

— Marie-José Aeissing